Hollanda Atatürkçü Düşünce Derneği, Hatice Özdemir’i Andı
Hollanda Atatürkçü Düşünce Derneği, geçtiğimiz perşembe günü vefat eden değerli üyesi Hatice Özdemir için 29 Kasım Cumartesi akşamı dernek lokalinde bir anma programı düzenledi. Dernek üyeleri, dostları ve Özdemir’in yakınlarının katıldığı etkinlik, duygu dolu anlara sahne oldu.
Program, 18.30–20.00 saatleri arasında verilen anma yemeğiyle başladı. Ardından saat 20.00’de okunan dua ile etkinliğin anma bölümüne geçildi. Bu bölümde Belgin Surat, Yahya Kemal Beyatlı’nın “Sessiz Gemi” adlı şiirini seslendirdi.
Dernek Başkanı Kenan Özyiğit, yaptığı konuşmada Hatice Özdemir’in kişiliğini, derneğe kattığı değeri ve geride bıraktığı izleri şu sözlerle anlattı:
“Bugün burada bir dostu, bir arkadaşımızı, ailemizin bir parçasını anmak için toplandık.
Hatice Özdemir; disiplini, çalışkanlığı ve dürüstlüğü ile örnek bir arkadaşımızdı. Cumhuriyet’in değerlerine bağlı, ülkesini gönülden seven bir yurtseverdi. En zor görevlerin talibi olur, övgü geldiğinde ise her zaman en arkada durmayı seçerdi.
Gospodinov’un ‘Bahçıvan ve Ölüm’ kitabı şöyle başlar: ‘Babam bahçıvandı. Şimdi bahçe.’
Bugün Hatice Özdemir bu şehirdir, bu ülkedir; uğruna mücadele ettiğimiz bütün değerlerin simgesidir. Mücadelemizde, dostlarımızın arasında yaşamaya devam edecektir.”
Konuşmanın ardından Özdemir’in yaşamından ve dernek çalışmalarındaki katkılarından oluşan bir slayt gösterisi sunuldu. Gösteri, onun disiplinli çalışma anlayışını ve dernekle kurduğu güçlü bağı hatırlatan görüntüler içeriyordu.
Programın devamında Başkan Kenan Özyiğit’in Hatice Özdemir için kaleme aldığı şiir, Meral Şaka tarafından seslendirildi. Bu duygu dolu bölüm, katılımcılar tarafından dikkatle takip edildi.
Gecenin son kısmında dernek üyeleri ve dostları, Hatice Özdemir’le ilgili anılarını ve duygularını paylaştı. Anlatılanlar, Özdemir’in dernek içinde dayanışma, çalışkanlık ve tevazu ile hatırlanan bir isim olduğunu bir kez daha ortaya koydu.
Anma programı, Hatice Özdemir’in hatırasına duyulan vefayı pekiştirerek sona erdi.
NL
De Atatürkistische Gedachtevereniging Nederland Herdacht Hatice Özdemir
De Atatürkistische Gedachtevereniging Nederland organiseerde op zaterdagavond 29 november een herdenkingsprogramma voor hun waardevolle lid Hatice Özdemir, die afgelopen donderdag is overleden. Het programma vond plaats in het verenigingsgebouw en werd bijgewoond door leden van de vereniging, vrienden en naaste familie.
De avond begon met een herdenkingsmaaltijd tussen 18.30 en 20.00 uur. Aansluitend werd om 20.00 uur een gebed uitgesproken, waarmee het officiële herdenkingsdeel van het programma begon. Tijdens dit moment droeg Belgin Surat het gedicht “Sessiz Gemi” van Yahya Kemal Beyatlı voor.
De voorzitter van de vereniging, Kenan Özyiğit, sprak tijdens zijn toespraak over de persoonlijkheid van Hatice Özdemir, haar inzet binnen de vereniging en de sporen die zij heeft achtergelaten:
“Vandaag zijn we hier samengekomen om een vriendin, een kamerad en een deel van onze familie te herdenken.
Hatice Özdemir was een voorbeeld voor ons allen: gedisciplineerd, hardwerkend en eerlijk. Ze hield zielsveel van haar land en de waarden van de Republiek. Ze was degene die moeilijkste taken vrijwillig op zich nam, maar bij lof altijd bescheiden op de achtergrond bleef.
Het boek ‘De tuinman en de dood’ van Gospodinov begint met de zin: ‘Mijn vader was een tuinman. Nu is hij de tuin.’
Vandaag is Hatice Özdemir deze stad, dit land; zij is het symbool van alle waarden waarvoor wij strijden. Ze zal voortleven in onze strijd, tussen haar dierbare vrienden.”
Na de toespraak werd een diapresentatie vertoond over het leven van Hatice Özdemir en haar bijdragen aan de vereniging. De beelden herinnerden aan haar sterke werkdiscipline en de hechte band met de vereniging.
In het vervolg van het programma werd een gedicht dat voorzitter Özyiğit speciaal voor Hatice Özdemir had geschreven, voorgedragen door Meral Şaka. Dit emotionele moment werd aandachtig gevolgd door de aanwezigen.
Aan het einde van de avond deelden leden en vrienden hun herinneringen en gevoelens over Hatice Özdemir. De verhalen benadrukten nogmaals hoe zij binnen de vereniging bekend stond om haar solidariteit, inzet en bescheidenheid.
Het herdenkingsprogramma eindigde in een sfeer van respect en dankbaarheid voor de nalatenschap van Hatice Özdemir.
About The Author
