20. YILA DOGRU

Radyo Deniz bundan tam 19 bucuk yil once kuruldu. Aslinda 1994 yilinda Turkiye de ilk özel Radyo ve TV lerin acilmasiyla yayin hayatina baslayamistik. Dogu Marmara bolgesine hitap eden Radyo Deniz o zamanlar Deniz FM di. 1997 yilinda yeniden Hollanda ya gelisimle burada da buna benzer bir calisma dusundum.

Cok arastirma yaptim ve ozamanlar ismi MOR olan Rotterdam belediyesine bagli kablodan yayin yapan bir radyonunTurk redaksiyonunda yeniden yayinlara basladim.

Sonra internet araciligi ile Amerika da bir Turk ile tanisip dusuncemi soyledim, o da bana bunun olabilecegini anlatmasiyla internetten yeniden Radyo Deniz olarak yayina basladim ve o gun bu gun hala devam ediyoruz.

ilk baslarda limitli dinleyici kapasitesi ile yayin yaparken 1999 yilinda tamamen kendi serverlerimizde limitsiz dinleyici kapasitesi ile devam ettik.

ilk kurulusumuzun 20 yilina yaklasirken halen bu kadar uzun soluklu Dunyadaki birkac kisisel Radyo ve TV yayini yapan kurumlardan biri olarak yayinlarimiza hem radyo hemde tv olarak devam ediyoruz.

Bu sure zarfinda neler olmadiki, onlari anlatsam sayfalarca yazmam gerekir. Ama guzel olan yani suan tum Dunya da Turkce yayin yapan bir cok radyo yayininin kuruculari bizlerle (kisa yada uzun) calistiktan sonra bu radyolari kurdular.

Turkceyi korumak, Turk dil ve ananelerini hatirlatmak amcli ciktigimiz bu yolda 20. yili geride birakiyoruz. Hollanda da olsun Dunyanin bircok ulkesinde olsun bizimle kisada olsa birlikte calistigimiz arkadaslarimiz oldu bu vesile ile hepsine tek tek tesekkur etmek istiyorum.

Bunca yil 7/24 canli yayinlarla, Hollanda da yasayan Turkleri ilgilendiren Haberler pesinde kosarak devam eden bu kosturmacamiz bundan sonrada devam edecek insallah. Ama Gecen 20 yilda gorduklerimizi, edindigimiz tecrubeleri sizlerle paylasmak istiyorum.

Ornegin Biz Turkler yakindakinin kiymetini hic bilmeyen, ama zorda kalinca emri vaki bile olsa isini yaptirmaya calisan insanlariz. Dahada acmak gerekirse, siz isinizi en iyi yapmaniza ragmen yaptiginiz isi yaptirmak durumundaki bir yakininiz tanidiginiz bu isini siz orda dururken ta uzaklarda ve guzel paralara baskalarina yaptirir. Olasi bir aksamada ise imdat jokeri siz olrusunuz. He simdi “yapma kardesim sende ozaman”diyebilirsiniz. Ama bu meslek biraz farkli bir meslek bunun terbiyesini aldiginizda kimseyi yari yolda birakmamaniz gerektigini ogreniyorsunuz.

Bu meslek son yillarda (ozellikle Hollanda da ben icine girdigimden beri) birileri tarafindan ayristirilmaya, kutuplastirilmaya, ocularci bucularci yapilmaya calisiliyor ve bundada basari katediliyor. Hatta artik parasi olan isadamlari gazeteciyim diyen insanlari yaninda fotografci gibi gezdiriyor. Meslekteki arkadaslarimin bir kismi bunu kendi cikarlari icin kullaniyor, kimi senede birkac kez beles Turkiye ye gidip gelmek icin, kimiside ayda 1-2 kez beles restoranta gitmek icin.

Bu bolum igneyi kendimize batirma bolumu gibi oldu ? simdi bana kizacaktir bazi arkadaslar ama kizmasinlar. Bu meslek cok onemli. Normal vatandasin yarin ogrenecegini bugun bilen insanlardir Gazeteciler. Ama burda degil.

Karsi taraf yani isadamlarida enteresan Hollanda da. Adamin isyeri var Allah daha cok versin, iside iyi adam diyorki benim reklama ihtiyacimyok. ? yahu koskoca Coca Cola, Mercedes ve daha ismini sayamayacagim dan cok dunya capi sirketler, holdingler cokmu aciz durumda da reklam veriyorlar. Ama bunu anlatamassiniz. Anlatsanizda dinlemezler ?

Burda yasayan neredeyse tum isadamlarini, STK temsilcilerini yoneticileri tanirim. itina ile hic birinle gidip parasal bir iliski icine girmemeye dikkat ederim. Eeee Ozcan size reklam lazim degilmi diyenlerin sesi geldi kulagima… lazim tabiki ama siz dogru oldugunuz da, Akli basinda, isine hakim insanlar gelip sizi buluyor. Reklamlari ile onlar size, sizde onlara destek oluyorsunuz. Ama bunun yaninda “ben oyle buyukum, cok unluyum, acayip taninmisim” diyenleriylede biraraya geliyorsunuz. Hatta o kocaman adamlar (!) size borclu bile oluyorlar ve sonra bunu inkar bile edebiliyorlar.

Nasil olur demeyin. Burada profesyonelligin onemi ortaya cikiyor. Profesyonellikte dil, din, irk, hemseri, dayi, emmi falan yok. Birinle bir is icin anlasirsiniz oturup kagidi yazar imzalatirsiniz is biter. Odemezse verirsiniz icraya avukata olayi onlar cozer. Ama benim gibi agizdan cikan soze kiymet verdiginizde de bir gun gelir boyle dolarsiniz. O kocaman adamlarin bir foto karesine girebilmek icin nasil yanindakini iterek yan yan yengec gibi yurudugunu gorursunuz. Sonra dersiniz ki “Bosverrr, bir gun herkes hak ettigini alir”

20. yila girmeye hazirlanirken icimden bu yaziyi bu duygularimi siz dostlarla paylasayim istedim. Kendini evinde ozel yaptirdigi kocaman gosteren aynalara bakarak buyuk sananlardan ne kadar yoruldugumu bilmenizi istedim. Kendi ayakkabisini bile baglamaktan acizken bisey oldugunu sananlardan yoruldugumu anlatmak istedim.

Ahada anlattim icimi doktum ?

Mubarek Ramazan da yiz ya derdimi boyle bosalttim icimden idare edin ?

Ramazandan sonra benyine icime depolarim ama gelecek yila yeni Zubukleride ekleyip yine sizle dertlesirim kesin.

Kalin saglicakla ?

OSMAN PAMUKOĞLU, MÜZE EV, BÜYÜKELÇi

Şimdi bu başlığı görünce hoppaa buda ne şimdi diyeceksiniz… Bu su; geçtiğimiz hafta oldukça yoğun geçen bir hafta idi.

Hem siyasetten insanlar Hollanda da idiler hemde güzel gelsimeler yaşandı.

Öncelikle bir önceki hafta istanbul Büyükçekmece Belediye Başkanı sadece Dünya da tek olan kişisel Bülent & Buğra Türker Özel Çanakkale Ev Müzesi ni görmeye geldiler.

Evet, yanlış okumadınız… istanbul Büyükçekmece Belediye Başkanı sayın Hasan Akgün günü birlik olarak Değerli dost Bülent Türker`in çabalarıyla, kendi imkânlarıyla açtığı neredeyse 110 gün devamlı olarak misafir ağırladığı, her gelene çay-kahve ve ikramda bulunduğu bu ev müzesini görmeye geldi.

Benim Hollanda da yaşayan değerli Halkımın malesef kahveden yada onun bunun dedikodusunu yapmaktan kıçını kaldırıp, suraciktaki bu yeri görmeye gitmemesine karşın, olaya değer vererek duyduğu şeyi şaşkınlıkla görmeye gelen Büyükçekmece Belediye başkanı sayın Hasan Akgün u yürekten kutluyorum.

Bu arada 110 gün açık kaldığı süre içinde müzeyi ziyaret eden tarihine, geçmişine sahip çıkan değerli ziyaretcileride aynı değerde kutluyorum.

Ama…

Bu ülkede benim ülkemi en üst düzeyde temsil eden Büyükelçim var. Şimdi kendisine sormak istiyorum, istanbul büyükçekmece belediye başkanı ta istanbuldan gelip günü birlik bu müzeyi gezip, kendi imkânları ile ne yapabileceği konusunda düşünerek geri dönerken, yada bu ülkeye gelen MUHALEFET MiLLETVEKiLLERi nin çoğu bu müzeyi ziyaret edip, durumu bir şey yapamayacaklarını bildikleri halde Türkiye ye, Meclise götürürlerken, siz bir kere dahi olsun gidip yalandan da olsa, göstermelik te olsa gidip şurayı görmemiş olmanız beni uzuyor. Normalde sizin katıldığınız diğer organizeleri gözümün önünden geçirince sizin sanata, sanatçıya, tarihe, vatan-millet olgusuna değer evren biri olduğunuzu bildiğim için belkide bu üzüntüm. Ama gönül sizi orada da görmek istiyor… KEYF SiZiN…

Pamukoğlu da demistik ya hani başlıkta…

Pamukoglu öyle haberlerde görüldüğü gibi “AŞALIM”, “KESELiM”, ÖLDÜRÜN, VURUN, YAKIN YIKIN diyen bir caniden öte, şakayı seven normal bir adammış… Hollanda ziyareti bana ilk gözlem olarak bu on yargıyı ( belkide öyle gösterilmek istendiği için biz öyle gördük hep) kaldırdı.

Yüreği Boyundan büyük adam geldi, müzeyi gezdi, insanalrla sohbet etti, konferans verdi, kitaplarını imzaladı ve gitti…

Arkasında onu yeni yeni seven bir çok kişiyi bırakarak gitti.

Size gösterilenle yetinmeyin, biraz araştırmacı olun, bakın o zaman Dünya daha güzel görünecek diyerek gitti..

Hollanda da güvenlik nedeniyle çok tanıtımı yapılamadı belki, ama salon hınca hınç dolu olunca insan bir ohhh çekiyor, neden mi?

insan kendi kendine diyorki, “Halen Vatanını seven, Sahip çıkmak için çabalayan insanlar varmış… Hepsine yürekten teşekkürler.”

VATAN i Ev almak gibi düşünmeyin… VATANINIZ VARKEN SiZ SAHiP ÇIKIN Ki, BAŞKALARI BUNA CESARET BiLE EDEMESiN…

Şimdi Bu yazıyı yazdım diye sayın büyükelçim bana kızacak hatta aforoz bile decektir ama, dost böyledir işte hep ACI SÖYLER…

Kalın Sağlıcakla…

EKLEME…

Ben kosturmaca icerisinde Altin Lale FIlm Festivali hakkindaki dusuncemi yazmayi unutmusum… Bu yil 4. Altin Lale Film Festivali onceki gun yine muhtesem bir Resepsiyonla acildi.

Bazilarinin RESEPSIYON GRUBU dedikleri ama normalde degerli insanlar ordaydi… Son gune kadar diger bir kac sehir de de gosterimi yapilacak filmler var bakalim RESEPSIYON grubuna kizan normal vatandaslarimizin kaci bu guzel organizeye katilarak sanati ve sanatcilari alkislayacak.

Not : Film Festivalinin Resepsiyonunda Buyukelcimiz ile Baskonsolosumuzu birbirlerine biraz soguk gorduk, umariz oyle bir sey yoktur.